Ek het onlangs begin water drink.  Nou nie vir die eerste keer nie, maar ewe skielik het ek besef hoe min water ek gewoonlik drink deur die dag.  Want ‘n ou koffietjie eerste ding in die oggend is mos baie lekkerder as 2 glase water.  En dit word “teetyd” vir ‘n rede genoem.

En ek moet sê, na ek oor die aanvanklike detox hoofpyn gekom het, voel ek great!  Water is regtig goed vir jou.  Ek is nie seker hoekom nie, maar die kenners sê so, so dit moet so wees!

Daar is net EEN newe-effek… jy is permanent in die toilet!

By die werk is dit ok.  My kantoor is langs die badkamer, en ek kan die deur sien, so weet ook wanneer hy oop is.  By die huis is dit ook nie ‘n probleem nie, ek bly nou nie juis in ‘n mansion nie.  Die probleem kom in as jy iets moet doen waar jy vir meer as ‘n uur nie toegang tot ‘n toilet gaan hê nie.

Ewe skielik begin jy jou roetes wat jy ry beplan volgens die hoeveelheid wit-hasie-petrolstasies wat langs die pad is, die afstand tussen hulle en die algemene lengte van die rit.  Jy dink twee keer voor jy ‘n uitnodiging van vêr aanvaar, en jy wens jy was nog klein genoeg dat ‘n potjie in die kar as normaal beskou sou word.

Sovêr kom ek nog mooi reg.  Geen ongelukkies nie.  Ek het wel al ‘n paar keer my trappe letterlik uitgehardloop in die haas om by die huis te kom, maar ek skryf dit af aan oefening.

Vanoggend sit ek toe egter met ‘n nuwe uitdaging.  My kar se wheel bearings of cv joints of iets anders net so belaglik is besig om te gaan, en dit moet vervang word.  So karretjie is by die mechanics, en ek besluit om werk toe te stap.  Dis so 5km, en darem ‘n veilige pad.

Maar wat nou gemaak met die baie water?  Daar is nie toilette langs die pad nie, en ek verspoel eerder voor ek my ding net daar doen!  So ek besluit toe maar om eerder my 2 “starter” glase by die werk te drink as voor die staptog.

Wel, om ‘n lang storie (want dit is nogals ver in werksklere) kort te maak, ek het veilig en in een stuk by die werk aangekom.  Ek was egter nie droog nie, maar dis die reën se skuld.  Want ja, die sluise open toe so duskant 7:15 en ek is papnat!  En my bril het nie wipers nie, so kan toe boonop ook nie te lekker sien nie!  Wat miskien goed is, my ego sou nie die laggende motoriste kon hanteer nie.

Ek moet meer dankbaar wees vir dinge soos ‘n kar.

Ek verneem dit raak beter.  Jou liggaam raak gewoond aan die baie water en jy hardloop nie meer so gereeld nie.  Tot dan sal ek maar volhou.  Maar ek sal twee keer dink voor ek weer werk toe stap in die reën!